ഓര്‍മ്മകള്‍ ഓടി കളിക്കുവാന്‍ എത്തുന്നു.
പായസം അപ്പുവിനും ശ്രീക്കുട്ടിക്കും പിന്നെ കാവിലെ കാക്കോത്തിക്കുമ് കൊടുക്കണം. കാക്കോത്തി പായസം കുടിക്കുമോ ആവോ.. കാക്കോത്തിയെ ഉണ്ണി കണ്ടിട്ടില്ല. അവന്‍ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ട് ഒരിക്കലെങ്കിലും കാക്കോത്തിയെ കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞിരുന്നുവെന്കിലെന്നു. അപ്പുവും ഉണ്ണിയും ശ്രീക്കുട്ടിയും ആയി മഞ്ചാടിക്കുരു പെറുക്കാന്‍ പോയിരുന്നയിടമായിരുന്നു കാക്കോത്തിക്കാവു.
വീടിന്റെ പടിപ്പുര കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ കാലുകള്‍ക്കു വേഗം കൂടി. പുസ്തക സഞ്ചി കിടക്കയിലേക്ക് എറിഞ്ഞിട്ടു നേരെ അടുക്കളയിലേക്കു ഓടി. നല്ല വെന്ത അരിപായസതിന്റെ മണം. മുത്തശ്ശി എവിടെ ? സാധാരണ വൈകുന്നേരങ്ങളില്‍ ഉണ്ണിയേയും കാത്തു മുത്തശ്ശി വഴിക്കന്നുമായി പടിപ്പുരയില്‍ തന്നെ നില്‍ക്കാരുള്ളതാണ്. പക്ഷെ ഇന്ന്...
മുത്തശ്ശി... ഉണ്ണി നീട്ടി വിളിച്ചു...നോക്കുമ്പോള്‍ മുത്തശ്ശി കിടക്കുകയാണ്...ഉണ്ണി മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു.."ഇന്ന് ഉണ്ണി മിണ്ടില്ല മുതസ്സിയോടു...നോക്കിക്കോ..." എങ്കിലും അവന്‍ അടുത്ത് ചെന്നു. പാവം ഉറങ്ങുകയാണ്‌. അവന്‍ മുത്തശ്ശിയുടെ മുഖത്തേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. അവനു വേണ്ടി മാത്രമാണ് മുത്തശ്ശി ജീവിക്കുന്നത്. ചുളിവുകള്‍ വീണ മുഖത്ത് കരുവാളിപ്പ് പടര്‍ന്നിട്ടുണ്ട്. അവനു സങ്കടം തോന്നി. അവന്‍ മുത്തശ്ശിയെ കുലുക്കി വിളിച്ചു. " മുത്തശ്ശി...ഉണ്ണി വന്നു എനീക്ക്...നമുക്ക് പായസം കുടിക്കാം.." അവന്‍ മുത്തശ്ശിയുടെ ക്ഷീണിച്ചു മെല്ലിച്ച കൈകളില്‍ പിടിച്ചു വലിച്ചു. പക്ഷെ... മുത്തശ്ശി കണ്ണുകള്‍ തുറന്നില്ല...ആ കൈകള്‍ കട്ടിലിലേക്ക് മറിഞ്ഞു വീണു.."മുത്തശ്ശി......." ഉണ്ണി അലറിക്കരഞ്ഞു....
ഇനി ഉണ്ണിയെ താരാട്ടു പടി ഉറക്കാന്‍ മുത്തശ്ശി ഉണ്ടാവാറില്ല. താരാട്ടുകളും കഥകളും ഇല്ലാത്ത ലോകത്തേക്ക് മുത്തശ്ശി യാത്രയായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു...
അടുക്കളയില്‍ പായസം വെന്തു തൂവാന്‍ തുടങ്ങി
വീടിന്റെ പടിപ്പുര കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ കാലുകള്‍ക്കു വേഗം കൂടി. പുസ്തക സഞ്ചി കിടക്കയിലേക്ക് എറിഞ്ഞിട്ടു നേരെ അടുക്കളയിലേക്കു ഓടി. നല്ല വെന്ത അരിപായസതിന്റെ മണം. മുത്തശ്ശി എവിടെ ? സാധാരണ വൈകുന്നേരങ്ങളില്‍ ഉണ്ണിയേയും കാത്തു മുത്തശ്ശി വഴിക്കന്നുമായി പടിപ്പുരയില്‍ തന്നെ നില്‍ക്കാരുള്ളതാണ്. പക്ഷെ ഇന്ന്...
മുത്തശ്ശി... ഉണ്ണി നീട്ടി വിളിച്ചു...നോക്കുമ്പോള്‍ മുത്തശ്ശി കിടക്കുകയാണ്...ഉണ്ണി മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു.."ഇന്ന് ഉണ്ണി മിണ്ടില്ല മുതസ്സിയോടു...നോക്കിക്കോ..." എങ്കിലും അവന്‍ അടുത്ത് ചെന്നു. പാവം ഉറങ്ങുകയാണ്‌. അവന്‍ മുത്തശ്ശിയുടെ മുഖത്തേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. അവനു വേണ്ടി മാത്രമാണ് മുത്തശ്ശി ജീവിക്കുന്നത്. ചുളിവുകള്‍ വീണ മുഖത്ത് കരുവാളിപ്പ് പടര്‍ന്നിട്ടുണ്ട്. അവനു സങ്കടം തോന്നി. അവന്‍ മുത്തശ്ശിയെ കുലുക്കി വിളിച്ചു. " മുത്തശ്ശി...ഉണ്ണി വന്നു എനീക്ക്...നമുക്ക് പായസം കുടിക്കാം.." അവന്‍ മുത്തശ്ശിയുടെ ക്ഷീണിച്ചു മെല്ലിച്ച കൈകളില്‍ പിടിച്ചു വലിച്ചു. പക്ഷെ... മുത്തശ്ശി കണ്ണുകള്‍ തുറന്നില്ല...ആ കൈകള്‍ കട്ടിലിലേക്ക് മറിഞ്ഞു വീണു.."മുത്തശ്ശി......." ഉണ്ണി അലറിക്കരഞ്ഞു....
ഇനി ഉണ്ണിയെ താരാട്ടു പടി ഉറക്കാന്‍ മുത്തശ്ശി ഉണ്ടാവാറില്ല. താരാട്ടുകളും കഥകളും ഇല്ലാത്ത ലോകത്തേക്ക് മുത്തശ്ശി യാത്രയായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു...
അടുക്കളയില്‍ പായസം വെന്തു തൂവാന്‍ തുടങ്ങി
തറവാടിനടുത്തുള്ള അമ്പലവും തീര്‍ത്ഥ കുളവും അവന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ ഭാഗമായിരുന്നു. എന്നും രാവിലെ മുത്തശ്ശിയുടെ കൂടെ അമ്പലത്തിലേക്കുള്ള യാത്ര അവനു ഏറെ പ്രിയപെട്ടതായിരുന്നു. സന്ധ്യകളില്‍ നാമം ചൊല്ലിക്കഴിഞ്ഞു പുസ്തകവും എടുത്തു ഉണ്ണി മുത്തശ്ശിയുടെ മടിയില്‍ പോയി കിടക്കും. മുത്തശ്ശിയുടെ കൈ വിരലുകള്‍ അവന്റെ മുടിയിഴകളില്‍ തലോടികൊണ്ടിരിക്കും. അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നത് അവനു വലിയ ഇഷ്ടമായിരുന്നു. അങ്ങനെ കിടന്നു കിടന്നു മിക്കപ്പോഴും അവന്‍ ഉറങ്ങിപോകും. മഹാഭാരതത്തിലേയും രാമായണത്തിലെയും ഒട്ടു മിക്ക കഥകളും മുതത്ശ്ശിയില് നിന്ന് കേട്ട് അവനു അറിയാമായിരുന്നു. ആ നാലുകെട്ടിലെ ചുമരുകള്‍ ഒരിക്കലും അവനു ഒരു തടവറയായി തോന്നിയില്ല. അവന്‍ ചിലപ്പോഴൊക്കെ ഏകാന്തതയെ വല്ലാതെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു. അച്ഛനെയും അമ്മയെയും പറ്റിയുള്ള ഓര്‍മ്മകള്‍ ഒരിക്കലും അവന്റെ മനസിനെ വേദനിപ്പിചിരുന്നില്ല. അവന്റെ സ്വപ്നങ്ങളില്‍ നിറയെ പൂക്കളും മഞ്ചാടി കുരുക്കളും മാത്രമായിരുന്നു. വൈകുന്നേരങ്ങളില്‍ അപ്പുവിന്റെ കൂടെ വീടിനടുത്തുള്ള പുഴക്കരയിലും പാടത്തും കളിച്ചു തിമിര്‍ത്തു വീട്ടില്‍ തിരിച്ചെത്തുമ്പോള്‍ മിക്കപ്പോഴും മുത്തശ്ശി ചൂരലുമായി നില്‍പ്പുണ്ടാവും. "എന്താ ഉണ്ണീ, പറഞ്ഞാല്‍ കേള്‍ക്കാണ്ടായോ നീ.. അഹമ്മതി ഇത്തിരി കൂടനുണ്ട് നിനക്ക്..." ഇത്രയും കേള്‍ക്കുംപോഴെക്ക് അവന്റെ കണ്ണുകള്‍ നിറയും.. മുത്തശ്ശി വഴക്ക് പറയുന്നത് അവനു ഇഷ്ടമായിരുന്നില്ല. അവനു അത്രയ്ക്ക് ഇഷ്ടമായിരുന്നു മുത്തശ്ശിയെ...
പിറന്നാള്‍ ദിവസം മുത്തശ്ശിയുടെ കൂടെ അമ്പലത്തില്‍ പോയി വന്നപ്പോഴേക്കും അപ്പുവും ശ്രീക്കുട്ടിയും കാത്തു നില്‍ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ശ്രീക്കുട്ടി അപ്പുവിന്റെ അനിയത്തിയാണ്. ഉണ്ണിയുടെ അയല്‍പക്കത്ത്‌ ആയിരുന്നു അവരുടെ വീട്. അപ്പു ഉണ്ണിയുടെ ക്ലാസ്സില്‍ തന്നെ പഠിക്കുന്നു. ശ്രീക്കുട്ടിക്ക്‌ ആറ് വയസു ആയിട്ടെ ഉള്ളൂ. കണ്ട പാടെ കയ്യിലിരുന്ന ഒരു പൊതി ഉണ്ണിയുടെ നേര്‍ക്ക്‌ നീട്ടിക്കൊണ്ട് ശ്രീക്കുട്ടി പറഞ്ഞു. "ഇത് ഉണ്ണി ഏട്ടനു.. ന്റെ പിറന്നാള്‍ സമ്മാനം ആണ്..." ആകാംക്ഷയോടെ ഉണ്ണി പൊതി തുറന്നു നോക്കി.. ഒരു നൂറായിരം മഞ്ചാടി കുരുക്കള്‍...കൂടെ ഒരു മയില്‍ പീലിയും...ഈ ലോകത്ത് ഏറ്റവും വിലപിടിപ്പുള്ള കാര്യം മഞ്ചാടിക്കുരു ആണെന്നാണ് അവളുടെ വിചാരം...
അന്ന് മുത്തശ്ശി തന്ന പുത്തനുടുപ്പുമിട്ടു ഉണ്ണി പള്ളിക്കൂടത്തില്‍ പോയി. വൈകുന്നേരം വീട്ടില്‍ തിരിച്ചെത്തുന്നത് വരെ മുത്തശ്ശി അന്നുണ്ടാക്കുന്ന അരിപ്പായസത്തെ കുറിച്ചായിരുന്നു അവന്റെ ചിന്ത മുഴുവന്‍
പിറന്നാള്‍ ദിവസം മുത്തശ്ശിയുടെ കൂടെ അമ്പലത്തില്‍ പോയി വന്നപ്പോഴേക്കും അപ്പുവും ശ്രീക്കുട്ടിയും കാത്തു നില്‍ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ശ്രീക്കുട്ടി അപ്പുവിന്റെ അനിയത്തിയാണ്. ഉണ്ണിയുടെ അയല്‍പക്കത്ത്‌ ആയിരുന്നു അവരുടെ വീട്. അപ്പു ഉണ്ണിയുടെ ക്ലാസ്സില്‍ തന്നെ പഠിക്കുന്നു. ശ്രീക്കുട്ടിക്ക്‌ ആറ് വയസു ആയിട്ടെ ഉള്ളൂ. കണ്ട പാടെ കയ്യിലിരുന്ന ഒരു പൊതി ഉണ്ണിയുടെ നേര്‍ക്ക്‌ നീട്ടിക്കൊണ്ട് ശ്രീക്കുട്ടി പറഞ്ഞു. "ഇത് ഉണ്ണി ഏട്ടനു.. ന്റെ പിറന്നാള്‍ സമ്മാനം ആണ്..." ആകാംക്ഷയോടെ ഉണ്ണി പൊതി തുറന്നു നോക്കി.. ഒരു നൂറായിരം മഞ്ചാടി കുരുക്കള്‍...കൂടെ ഒരു മയില്‍ പീലിയും...ഈ ലോകത്ത് ഏറ്റവും വിലപിടിപ്പുള്ള കാര്യം മഞ്ചാടിക്കുരു ആണെന്നാണ് അവളുടെ വിചാരം...
അന്ന് മുത്തശ്ശി തന്ന പുത്തനുടുപ്പുമിട്ടു ഉണ്ണി പള്ളിക്കൂടത്തില്‍ പോയി. വൈകുന്നേരം വീട്ടില്‍ തിരിച്ചെത്തുന്നത് വരെ മുത്തശ്ശി അന്നുണ്ടാക്കുന്ന അരിപ്പായസത്തെ കുറിച്ചായിരുന്നു അവന്റെ ചിന്ത മുഴുവന്‍
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ